صلی الله علیک یا اباعبدالله

صلی الله علیک یا اباعبدالله

دلم از روز ازل خورده به نامت ارباب

کن دعا تا که شوم عبد مدامت ارباب

گر دهی یا ندهی حاجت من میدانی

تا قیامت شده ام عاشق نامت ارباب

به همان ذکر حسین جان که نوای زهراست

نام تو در دو جهان کرده قیامت ارباب

لحظۀ روضه چه باکم ز گنه معتقدم

نفس وحشی بشود وحشی و رامت ارباب

بِشِکن بال و پرم را که کنون آمده ام

نتوانم که پرم از سر بامت ارباب

دیدن کرب و بلای تو نصیبم چو نشد

کنم از دور ز دل عرض سلامت ارباب

تو بیا جان یتیم حسنت کن نظری

تا شوم نوکر دربست و غلامت ارباب

جان قاسم تو بیا و بخرم، تا بشوم

سینه بشکسته فدایی قیامت ارباب

مستم از باده ی لعلی ز عسل شیرین تر

قاسمی مسلکم و تشنه ی جامت ارباب

تیغ بر دست شدم بی سر و پای عشقت

تا که لبیک بگویم به پیامت ارباب

غربتت می کشدم عاقبت ای شاه غریب

گر بگوشم بر سد حزن کلامت ارباب

لحظه ی مرگ چه باکی که کنی امدادم

جان فدای تو و این مشی و مرامت ارباب

قاسم نعمتی

حضرت_عباس

حضرت_عباس

شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب

لال و مبهوت شدم، ناله ی شبگیرم کن

شده ام خوابِ پر از واهمه، تعبیرم کن

ای نم اشک که از چشم ترم می افتی

نزد الله، پشیمان شده تصویرم کن

راه درمان شدنم دست خودم نیست،

طبیب شده ام دردِ معما شده، تدبیرم کن

یا مرا زود بغل کن جلوی چشم همه

یا بیا پیش نگاه همه تحقیرم کن

ننگ بر من به کسی غیر علی رو بزنم

از همه جز اسد الله، خدا سیرم کن

سر و پا معصیتم، باز به دستان علی

به مناجاتِ شب فاطمه تطهیرم کن

از همان کودکی ام نذر حسینیه شدم

بین دربار حسین بن علی پیرم کن

گر دلم نیّت طوفِ حرمی دیگر کرد

پای من را بشکن، در غل و زنجیرم کن

پا برهنه ببرم کرب و بلا، بعد از آن

وسط صحن ابالفضل زمینگیرم کن

مَشک من را زده اند آبرویم ریخته است

دست تقدیر بیا زود پُر از تیرم کن

من قمر بودم و مُنشَق شدم از ضرب عمود

آسمان، روی سنان سوره ی تکویرم کن

شاعر:محمدجواد_شیرازی

اشعار ناب آئینے

shere_aeini

امام_حسین مناجات_امام_حسین

امام_حسین مناجات_امام_حسین

شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب

گل از گلم وا می‌شود در هر شب جمعه

غم از دلم پا می‌شود در هر شب جمعه

گل‌های اشکم با سلام گریه‌داری باز

تقدیم آقا می،شود در هر شب جمعه

روی سیاه نوکر جوْنِ تو ای ارباب

با گریه زیبا می‌شود در هر شب جمعه

زخمی که از دوریِّ تو دیگر شده ناسور

کم‌کم مداوا می‌شود در هر شب جمعه

وقتی خدا از عرش می‌آید به دیدارت

صحن تو غوغا می‌شود در هر شب جمعه

با ناله‌های " یا بنیَّ " " یا بنیَّ " باز

خون بر دل ما می‌شود در هر شب جمعه

تا روضه‌خوان می‌گوید از شرحِ وداعِ تو

غم تا کمر تا می‌شود در هر شب جمعه

جمعه تو را کشتند پس " عَجّل فرج " گفتن

با گریه معنا می‌شود در هر شب جمعه

پیراهن خونین و صد چاکت که با مهدی‌ست

تحویل زهرا می‌شود در هر شب جمعه

میراثی از چشم کبود حضرت یاس است

چشمی که دریا می‌شود در هر شب جمعه

شاعر:محمد_قاسمی

اشعار ناب آئینے

shere_aeini

امام_حسین مناجات_امام_حسین شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب

امام_حسین مناجات_امام_حسین

شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب

دوباره یک شب جمعه! دوباره آه حسین!

رسیده تا همه جا بوی قتلگاه! حسین!

دوباره فاطمه دارد بُنَیّ میخواند

گرفته زمزمه دارد بُنَیّ میخواند

لباس دوخته بودم کجاست پیرهنت؟!

گرفت‌ پهلوی من وقت دست و پا زدنت!

هرآنچه نیزه که آمد درآمد از پشتت!

عقیق رفته که رفته!کجاست‌ انگشتت؟؟

شاعر:سیدپوریا_هاشمی

اشعار ناب آئینے

shere_aeini

امام_حسین مناجات_امام_حسین شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب

امام_حسین مناجات_امام_حسین

شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب

دلم از روز ازل خورده به نامت ارباب

کن دعا تا که شوم عبد مدامت ارباب

گر دهی یا ندهی حاجت من میدانی

تا قیامت شده ام عاشق نامت ارباب

به همان ذکر حسین جان که نوای زهراست

نام تو در دو جهان کرده قیامت ارباب

لحظۀ روضه چه باکم ز گنه معتقدم

نفس وحشی بشود وحشی و رامت ارباب

بِشِکن بال و پرم را که کنون آمده ام

نتوانم که پرم از سر بامت ارباب

دیدن کرب و بلای تو نصیبم چو نشد

کنم از دور ز دل عرض سلامت ارباب

تو بیا جان یتیم حسنت کن نظری

تا شوم نوکر دربست و غلامت ارباب

جان قاسم تو بیا و بخرم، تا بشوم

سینه بشکسته فدایی قیامت ارباب

مستم از باده ی لعلی ز عسل شیرین تر

قاسمی مسلکم و تشنه ی جامت ارباب

تیغ بر دست شدم بی سر و پای عشقت

تا که لبیک بگویم به پیامت ارباب

غربتت می کشدم عاقبت ای شاه غریب

گر بگوشم بر سد حزن کلامت ارباب

لحظه ی مرگ چه باکی که کنی امدادم

جان فدای تو و این مشی و مرامت ارباب

شاعر:قاسم_نعمتی

اشعار ناب آئینے

shere_aeini