ای پدربوی شقایق می دهی
ای پدربوی شقایق می دهی
عاشقی رایادآدم میدهی
ای گل سبزبهارم ای پدر
هرچه دارم ازتودارم ای پدر
بیادهمه باباهای دنیا
ذکرمن تسبیح من ورد زبانم یاعلیست
ذکرمن تسبیح من ورد زبانم یاعلیست
جان من جانان من روح و روان من علیست
تاعلی دارم ندارم کارباغیرعلی
شکرلله حاصل عمرگران من علیست
کعبه یک در داشت ،آنهم مشرکان
کعبه یک در داشت ،آنهم مشرکان
رفت و آمد می نمودندی از آن
گفت با خود گوش باش این حیدر است
نی سزاوار ورود از این در است
باز کن ای بیت حق داوراست
بهر باب الله باب دیگراست
کعبه آندم ناله بر افلاک زد
بهر حیدر سینه اش را چاک زد
امشب رضویون شادندهمه
امشب رضویون شادندهمه
دل درحرم رضا نهادندهمه
عیدی ولادت زپدرمی خواهند
خشنودزمقدم حپجوادندهمه
میلادابن الرضا امام جواد(ع)مبارکباد
آلبرت انیشتین
گیدی ایتا روز غروب وقت، آلبرت خسته و کوفته بوشو بَخانه. تا خو کفشَ در بَوَرد،
اَنه مار بُگُفت: وااای، خودا مَرَه مرگ بَده از اَ دستِ اَ زای. زَکَم اَنقَدر پَرچَل (شلخته)؟
خودا تی جورابَ بی صاحاب بوکونه، اَمرَه بیگیر بَورده کی خوو درس خَندَندَرَمَ. درس بَخَندی تی جوراب سگِ بو کونه؟
آلبرت بُگُفت: چیسه مار، اصلاً بوشوبوم فوتبال. خیالیه؟ پَلا دوکون ویشتایی اَمرَه مَردَندَرم.
هَچین تا بوشو مبلِ سر بینی شینه،
اَنه مار داد بَزه: اَیَ نیشتن نَوا. تی شلوارَ کثافت وَجه.
آلبرت، هیچ خُره نَنَه. اَنه مارِ اعصاب خوردَ بُست و ایتا جارو اوساد و
داد بَزه: نیشنوی؟ تَرَ گم: اَیَ نیشتن نَوا، اَیَ نیشتن نَوا.
همساده‌یَن هم کی همه آلمانی بید و قاعدتاً گیلکی اَشَنَ حالی نُبُستی و هر روز اَ جمله‌یَ ایشنوستیدی، به اَ جمع بندی فَرسئید کی اَ زاکِ نام اَیَ‌نیشتنه.
هن بو کی آلبرت، آلمانِ دورونی معروف بُبُستِ به آلبرت اَیَ‌نیشتن، کی به مرور زمان دچار تغییراتی بُبُسته و به آلبرت انیشتین امروزی تبدیل بُبُست!