کوبیده‌ام کلون دری را زِ کودکی

کوبیده‌ام کلون دری را زِ کودکی

من دوست داشتم سفری را زِ کودکی

وقتی که خوب دربدر مشهدش شدم

از من گرفت دربه دری را زِ کودکی

بالا سرم که گنبد زردش طلوع کرد

در سایه‌اش کشاند سری را زِ کودکی

خیلی قرار بود بیفتم به قعر چاه

او دفع کرد هر خطری را زِ کودکی

آمد مرا بدست رضا داد تا ابد

داده پدر به من پدری را زِ کودکی