ای ذکر تو مایه ی سرورم

ای ذکر تو مایه ی سرورم

با یاد تو غرق بحر نورم

عمریست که انتظار دارم

من تشنه ی لحظه ی ظهورم

سوی تو شود؟ که  راه یابم

افتد به  دیار تو عبورم ؟

مهدی ! تویی افتخار  و دینم

ای نام تو  مایه ی غرورم

از جلوه ای از جلال تو مات

گردیده خیالم و شعور م

در نیمه ی شب و نیم شعبان

سر تا به قدم شعف و شورم

ای روح نمازم و قنوتم

ای عطر سحرگه و سحورم

الغوث ولی امر  دوران

دستم تو بگیر : من که کورم

ای حسرت دیدنت به دلها

افسوس که سخت از تو دورم

کمتر ز تو شوکت سلیمان

من پیش تو  کم ز  قدر مورم

دلبسته و بنده ی شمایم

دلخسته ز اهل مکر و زورم

عجل لولیک الفرج بود

ذکر من و حاجت ضرورم

در آرزوی وصالت ای شاه

طی گشت ز مهد تا به گورم

ای صاحب من مرا دعا کن

ای ذکر تو  مایه ی سرورم