بداهه آئینی به مناسبت شهادت بنت الحسین حضرت رقیه سلام الله علیها

بداهه آئینی به مناسبت

شهادت بنت الحسین حضرت رقیه سلام الله علیها

یک مقتل ناخوانده دارد در نگاهش

سنگینی دستان شب بر روی ماهش

یک بخشِ مقتل قصّه‌ی بال کبوتر

فصل دگر سقّایی مرد دلاور

یک بخش عطش، آتش، شب تاریک صحرا

یک گوشه گوش و گوشواره، تشت و دریا

دائم کند از درد پهلو آه و ناله

عالم کجا دیده به خود پیری سه ساله؟

می گفت با گریه که بابایی کجایی؟

پیش سه ساله دخترت پس کی می‌آیی

چیزی از این دنیا نمی‌خواهد رقیه

دنیای بی بابا نمی‌خواهد رقیه

دلتنگ بابا بی‌قراری می‌کند او

بابای خوب و مهربانم عمّه جان کو؟

چون بی‌قراری می‌کند یک طفل مضطر

هرچیز شاید پاسخش باشد، ولی سر؟!

آمد به استقبال او بابای بی سر

او را در آغوشش گرفته، بار دیگر

پر می کشد اما بدون بال پرواز

گویا گرفته از پدر او درس اعجاز

خوابیده در آغوش عمّه چون عروسک

دیگر ندارد تاب غم آن قلب کوچک

می‌گفت عمّه قصّه‌ای هر شب برایش

امشب به "سر‌" آمد تمام قصّه‌هایش

انگار آن انگشت‌های کوچک ناز

دلتنگ دست کوچک اصغر شده باز

در باورش آن نازنین شاهزاده

سر بر سر زانوی بابایش نهاده

آرام گشته چونکه بابا دارد امشب

کلّ جهان در دست او جا دارد امشب

بداهه سرایان:

امین شفیعی، صامره حبیبی

فریبا رئیسی، حسن اویسی

زهرا محبی، رضا حسین پور

محمدصبوریان، محمد عظامی

فاطمه‌سادات پادموسوی

ابراهیم صفایی، مرضیه نجفی

مرضیه قاسمعلی، مهدی حمّامی

طاهره ابراهیم‌نژاد

وطنز | بهترین شعرهای طنز