بداهه‌ی شاعران راه‌راه تقدیم به حضرت رقیه سلام الله علیها

بداهه‌ی شاعران راه‌راه تقدیم به حضرت رقیه سلام الله علیها

خدا را شکر هستی، سایه‌ات را روی سر دارم

سفر سخت است اگر، من با خودم قرص قمر دارم

عمو عباس با ما هست، عمّه از چه غمگین است

ببین بابا علی اصغر که می‌خندد چه شیرین است

ببین پیراهنم را! بوی گل رنگ حنا دارد

به روی دامنش تصویر باغی دلگشا دارد

ببین سر کرده‌ام مثل همیشه معجر خود را

نگاهم کن ببین می‌آید این معجر به من آیا؟

بیا خیمه نشانت تا دهم در خلوت آن‌جا

سکینه خواهرم موی سرم را بافته زیبا

نگاهم می‌کنی یاد چه می‌افتی بگو بابا

شبیه مادرت هستم؟ بزرگم از همین حالا؟

سرم بر روی دامانت، لبم از بوسه‌ات بی‌تاب

تو و دست نوازش بر سرم هرشب، زمان خواب

نه خاری رفته در پایم، نه زجری داده آزارم

پریشان نیست گیسویم، تو را دارم چه غم دارم

چرا ناراحتی وقتی برایم قصه می‌خوانی

نمی‌دانم ولی چیزی ز فردایم تو می‌دانی

چه بی‌اندازه غم دارد نگاه تو به موهایم

چرا بابا در آوردی تو این خلخال از پایم

به دنبال چه می‌گردی شبانه در دل صحرا

چرا دلشوره داری؟ از چه غمگینی؟ بگو بابا

اگر چه این بیابان پرخطر، تاریک و ترسان است

تو که باشی تحمل کردن هر سختی آسان است

سپاه کوفه می‌آید به استقبالمان بابا

سفیرش جای گل دارد چرا در کف کمان، بابا؟

خودم با چادر خاکی شبیه مادرم زهرا

برایت لشکری هستم که می‌جنگد در این صحرا

نگو از ظهر عاشورا نگو دلشوره می‌گیرم

نگو من بی تو خواهم شد که بابا بی تو می‌میرم

نوازش کن مرا بابا برای دفعه‌ی آخر

الهی روی ماهت را نبینم غرق خاکستر

بداهه سرایان:

زهرا فرقانی، محمد صفایی

فهیمه انوری، فرشته پناهی

فریبا رئیسی، صامره حبیبی، سوده سلامت

محمدعلی کمالی مقدم، محمدرضا هادی زاده

رضا حسین‌پور، ابوالقاسم سیفی

محمدباقر منصور سمایی،

محمد عظامی، محمد علی جعفری

مرضیه قاسمعلی، مرضیه نجفی

بانو محسن‌پور، ابراهیم صفایی

طاهره ابراهیم‌نژاد

وطنز | بهترین شعرهای طنز