بداهه تقدیم به محضر ابوالفضائل عباس بن علی (ع)

بداهه تقدیم به محضر ابوالفضائل عباس بن علی (ع)

رویای آفتابی گهواره‌های خواب

ای آرزوی مانده به دل در غروب آب

سیرند کودکان همه از آب بی عمو

دلتنگِ شانه‌های تو شد کودک رباب

دلواپسند بر در خیمه مخدرات

دل در حریم سینه‌ی اهل حرم، کباب

شق القمر مگر شده در قلب آسمان

ارض و سماست باز همه غرق پیچ و تاب

وای از دمی که ماه، زمین خورد و آه از

آن لحظه که حسینِ تو شد «یا اخا» خطاب

از اشکِ تیر خورده نمی‌شد دلت جدا

با چشمِ تیر خورده که افتادی از رکاب

مدیون تشنگیّ تو شد تا ابد فرات

در جزر و مدّ و شور مدام است و اضطراب

گلگون شده‌ست روی تو از باده ساقیا؟

یا چون علی، محاسنت از خون شده خضاب؟

الحق که بوده‌ای پسر مرتضی علی

این فرق غرق خون شده میراث بوتراب

از پاره‌های پیکر تو، پیر شد حسین

خم شد ز داغ تو، کمر سیدالشباب

وای از برادرت! به چه حالی به تو رسید

وقتی دوید سمت تو مضطر و باشتاب

گفتی بیا و پاک کن از چشم، خون و خاک

تا عکس ماهِ روی تو گردد به دیده قاب

شد روزگار زینب تو مثل شام تار

برخیز ماه طایفه و بر شبش بتاب

لب‌تشنه رزم کردی و افتادی از نفس

حالا به روی دامن مادر کمی بخواب

تنها به دور قبر تو می‌گردد آب و بس

یعنی به‌جای کعبه تو را کرده انتخاب

بداهه‌سرایان:

سیدمحمد صفایی

فهیمه انوری، ناهیدرفیعی

زهرافرقانی، سوده سلامت

مهدی امام‌رضایی

طاهره ابراهیم نژاد، فرشته پناهی

صامره حبیبی، فریبا رییسی

وطنزبهترین شعرهای طنز

vatanz_ir