پندنامه

پندنامه

گفت دانائی که: گرگی خیره سر،

هست پنهان در نهاد هر بشر!

لاجرم_جاری است پیکاری سترگ

روزو_شب، مابین این انسان و گرگ

زور_بازو چاره این گرگ نیست

صاحب اندیشه داند چاره نیست

ای_بسا انسان رنجور پریش

سخت پیچیده گلوی گرگ خویش

وی_بسا زور آفرین مرد دلیر

هست در چنگال گرگ خود اسیر

هر_که گرگش را دراندازد به خاک

رفته_رفته می‌شود انسان پاک

وآنکه_از گرگش خورد هر دم شکست

گرچه_انسان می‌نماید، گرگ هست!

وآنکه_با گرگش مدارا می‌کند،

خلق_و/خوی گرگ پیدا می‌کند.

در_جوانی جان گرگت را بگیر!

وای_اگر این گرگ گردد با تو پیر!!!!

افسوس_که_ما_قوم پر از  #افسوسیم..!

در_ذهن_فقط خاطـــره را می بوسیم

تا_هست کـــــــسی ، دور ز بودن هاییم

تا_رفت ز هجرش، همه شب می #سوزیم!!!

ارسالی

حاج_علی_اشکبوس