تقدیم به نازنین دخترم #مهرآوه خانم

تقدیم به نازنین دخترم #مهرآوه خانم

به مناسبت #روز_دختر

این زندگانی - تنها فقط؛ درد و غم و رنج است

امّا - وجود ِ "دختر"م؛ الحمدالله مثلِ گنج است

ترکیب ِ رنگارنگ ِ گل‌ها - با برگ‌های ِ سبز ِ بهار

طرح ِ اسلیمی ِ خطّ ِ مُژه و ابروش؛ تُرنج است

چه زود گذشت - پیر شُدم ... دخترم بزرگ شد

«لا حول ولا ...» اوّل ِ پائیز - کلاس ِ پنج است

دخترم عاقل شُده - فهمیده است و با احساس

باهوش‌و پرسش‌گر - کنجکاو و نکته‌سنج است

شیرینِ شیرین‌ست، مثلِ شیرینیِ کندویِ عسل

نـاز و مـَلَس .... گاهی کمی؛ ترشی ِ نارنج است

کوک ِ کوکـم، پیش ِ من باشد - هر وقت نیست:

گوئی ... که سر تا پای ِ من - درد و قولنج است

با تمام ِ سادگی‌هاش؛ از نگاهش، خوب‌می‌فهمم

پُر از .... رمز و راز و مُعمّا؛ مانند ِ شطرنج است

با دست ِ ناز ِ خود وقتی؛ کودکانه می‌دهد نازم

نـاز و کرشمه می‌کند - چشمش پُر از غنج است

خواستم‌بگویم؛ مثلِ سبزیِ جنگل، آبیِ دریاست

چون؛ سرخی ِ انار - خوشه‌‌ی ِ زرّین ِ برنج است

گفتم ولی؛ ساده‌تر می‌گویم - دخترم "گل" است

اصلاً این‌ناز دانه‌ام یک‌کلمه؛ "بهارـ ـنارنج" است

#حسن_جهانچی

۲ تیر ماه - ۱۳۹۹ نود و نه

#مهرآوه_جهانچی