توصیه های کرونایی در غالب شعر

(( توصیه های کرونایی در غالب شعر  ))

در خانه بمانید که اوضاع خراب است

از دست کرونا بسی نقش بر آب است

هرگز ندهید دست به یاران و رفیقان

از دادن دست من و‌ تو کار خراب است

یک چند صباحی رخ جانانه مبوسید

چون بوسه در این وقت خطیر عین عذاب است

پیوسته بشویید دو دستان به تکاپو

کاین توصیه ی دکتر و هر اهل کتاب است

گر رفتن بازار بود واجب و فوری

پس چاره ی کار ای رفقا ماسک و نقاب است

کودک نفرستید به مکتب دو سه روزی

هرچند که دانش به مثل باده ی ناب است

غافل مشوید از اثر ضد عفونی

این توصیه ای ناب و یکی حرف حساب است

در جمع رفیقان نروید تا دو سه هفته

هر چند که دوری ز رفیق عین عذاب است

مرطوب بود گر که دهان کار نکویی است

یک راه نجات از کرونا خوردن آب است

با دستکش از خانه برون رو که در این وقت

او باعث شادی تو چون چنگ و رباب است

از کشتن ویروس مکن لحظه ای غفلت

کان را همه بر کشتن ما جهد و شتاب است

چون هست نشان از کرونا در همه سامان

در خانه بمانید که این عین صواب است.

شاعر: محتشم مومنی