صلّی اللهُ عَلَیکِ یا فاطِمَةُ الزّهراء

صلّی اللهُ عَلَیکِ یا فاطِمَةُ الزّهراء

چادرت وقتی یهودی را مسلمان می‌کند

یک نگاهت عالمی را مثل سلمان می‌کند

نوکرانت جای خود، آنها که صاحب منصبند

بلکه مورِ خانه ات کار سلیمان می‌کند

مادرانه پا به روی چشم خشک من گُذار

خاک پایت هر کویری را گلستان می‌کند

خنده‌ات آرامش قلب نبی و مرتضی‌ست

اخم‌هایت در جهان، تولید طوفان می‌کند

قطره وقتی که به دریا رفت، دریا می‌شود

بی سوادِ کوی تو، تدریس عرفان می‌کند

هرکه شد خاک تو ای مهتاب، عالم تاب شد

ذره را نورِ رُخَت ، خورشید تابان می‌کند

بارِ هرکس را به معیار "علـــــی" سنجیده‌ای

حبّ حیـــــدر کار ما را پیشت آسان می‌کند

صلّی اللهُ عَلَیکِ یا فاطِمَةُ الزّهراء