ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
در انتهای هر سفر در آینه
دار و ندار خویش را مرور میکنم :
این خاک تیره، این زمین
پاپوش پای خستهام!
این سقف کوتاه، آسمان
سرپوش چشم بستهام!
اما... خدای دل!
در آخرین سفر در آینه
به جز دو بیکرانهی کران،
به جز زمین و آسمان،
چیزی نمانده است!
گم گشتهام... کجا؟
ندیدهای مرا؟
حسین_پناهی
از کتاب
به_وقت_گرینویچ
hoseinpanah