چه سرکش گشته‌ای ای‌دل، مده این‌قدر آزارم

چه سرکش گشته‌ای ای‌دل، مده این‌قدر آزارم

شُدم رسوای ِ این عالم - خراب ِ کوچه، بازارم

نگفتم؛ کمی سنگین‌تر از  روزهای ِ سابق باش؟

ولی، انگار نه انگار -  به دستَت؛  مثل ِ  ابزارم !

نه، دریا می‌کند شادم - نه، دیگر سبزی ِ جنگل

نه، صوت ِ چلچله ... قُمری - قناری  یا  هَزارم

لُطف ِ تو؛ گر شَوَد بیش - می‌شکنندت؛ باز دل

بفهم - عشق ِ کم بهتر، ساکن ِ  یک فتنه‌بازارم !

مُدتی  ای دل؛  خودت را -  از هیاهو  دور کُن

مِهر ْ  کمتر کُن - دل مَبـَند -  خسته‌ام ... زارم

ز ِ آدم‌های ِ  بی‌احساس؛  بی‌زارم -  کم آوردم

خرابم -  دلا؛  بدتر نکن؛ حال ِ  ویران و نزارم

فقط، کاری مَکُن؛ تا دل کـَنَم - راحت ز ِ تو دل

تا بگویم؛  بِتَراشند  تو  را -  بر  سنگ ِ  مزارم !

مرا؛ بیچاره‌ی ِ خود  کرده‌ای - ای قلب ِ یاغی

ز ِ دنیای ِ خودم؛ بی‌زارم و هم؛ از تو بی‌زارم

حسن_جهانچی

۱۱ تیر ماه - ۱۳۹۸ نود و هشت