کعبه دل

کعبه دل

چو مجنون گیرم از عاشقان نشانه ی کعبه

دل بشکسته را می برم به خانه ی کعبه

شکایت می برم از تو بر خدای خود

ز آن همه بلای تو تا رسد او به دردم

در آن آشفتگی با دلی شکسته تر گریه ها کنم

که در اشک خود غرقه گردم

آنجا اگر اشکی فتد از دیده ی غم دیده ای

کعبه دل

چو مجنون گیرم از عاشقان نشانه ی کعبه

دل بشکسته را می برم به خانه ی کعبه

شکایت می برم از تو بر خدای خود

ز آن همه بلای تو تا رسد او به دردم

در آن آشفتگی با دلی شکسته تر گریه ها کنم

که در اشک خود غرقه گردم

آنجا اگر اشکی فتد از دیده ی غم دیده ای

سیلی به پا نماید

آنجا اگر آهی کشد دلداده ی افتاده ای

دود از فلک بر آید

در آن مدهوشی من از خدا خواهم

ترا عاشق کند عاشق رسوا

چو در عاشقی دیدی بلا

رو کنی آنگه تو بر کعبه دلها

یاحق

[کعبه دل_جمال الدین منبری]

سیلی به پا نماید

آنجا اگر آهی کشد دلداده ی افتاده ای

دود از فلک بر آید

در آن مدهوشی من از خدا خواهم

ترا عاشق کند عاشق رسوا

چو در عاشقی دیدی بلا

رو کنی آنگه تو بر کعبه دلها

یاحق

[کعبه دل_جمال الدین منبری]