آقا نمیدانی که این دل بیقرار است

آقا نمیدانی که این دل بیقرار است

هرجمعه با ذکر تواینجا انتظار است

تا کی بگویم العجل در هر نمازم

میدانم آن وقت ظهورت در مدار است

من خانه بر دوشم سکوتم حرف دارد

میدانم آن زیبا رخ تو آشکار است

من در تمام عمر گشتم در پی تو

بی تو تمام روز من چون شام تار است

شد آرزویم لحظه ای رویت  ببینم

هر روز دل در کوی تو درگیر و دار است

چون بلبل سرگشته آوازم بلند است

روح منی ؛ آقای من؛ این افتخار است

پروانه ام هر روز گرد شمع یادت

میسوزم و اینکار من دیوانه وار است

حیران نیم از کارخودچون دوست دارم

چون با تو بودن زندگی فصل بهاراست

فصل حضورت جشن می گیرم بیایی

پروانه و شمع و گل اینجا بیقرار است

شاید غریبم ؛ آشنایی زود باشد

زنگ حضورت کی خورد دل انتظار است.

(تعجیل در فرجش صلوات)

۹۷/۱۲/۲۰  پورعیسی