دیدم امروز که از عطر شما بوی بهاران آمد

دیدم امروز که از عطر شما بوی بهاران آمد

آه یک شهر؛ که با دیده ی گریان آمد

همه بالجمله زن و مرد به سر؛ سینه زنان

همه گفتند که امروزنسیم خوش یاران آمد

همه بودند زن و مرد و همه پیر و جوان

مادری دست عصا با غم هجران آمد

رفت بالا علم و پرچم و بیرق امروز

بخدا بار دگر؛ زمزمه و بوی شهیدان آمد

پیکری کوچک و تابوت ولی بود بزرگ

گو که بر اهل زمین؛ ماه درخشان آمد

سینه ها سخت؛همه زخمی و پر ناله و آه

آخر امروز دو گمنام  به گیلان آمد

شهر در غربت خود داشت هوائی دیگر

دید از خطه ی خون ؛ پیکر یاران  آمد

آخرین ماه زمستان که رسید؛ شهر خزید

با شهیدان وطن؛ فصل بهاران آمد

کوله بار غم ما رفت ؛ ولی دل زخمی ایست

با دو گل؛ زخم مرا ؛ مرهم درمان آمد

نوحه میخواند کسی خون ز دلم جاری بود

او که می گفت که از دشت بلا جان آمد

نوحه ی کرب و بلا خواند؛ همه سینه زدند

که دگر بار مرا ؛  یاد رفیقان  آمد

رفت دل کرب و بلا ؛ یاد بدن های غریب

اشک جاری ز دلم ؛ راوی دوران آمد

باز من ماندم و دنیای غم و آه و "غریب"

اشک از دیده سرازیر؛ چو باران آمد

(بمناسبت خاکسپاری شهیدان گمنام امروز در حوزه امیرالمومنین رشت)

۹۷/۱۲/۱۹  پورعیسی