امام جواد

امام جواد

مرثیه امام جواد

با دلی پرغم سیه پوش عزایت میشوم

آستان بوس حریم باصفایت میشوم

از دعای حضرت زهرا(س)و لطف بی حَدش

باز هم مهمان بَزم روضه هایت میشوم

تا که حرف از کاظمین و مرقد تو میشود

جان تو بَدجور دلتنگ هوایت میشوم

چشم را می بَندم و همراه کفترهای طوس

زائر بارانی صحن و سرایت میشوم

پشت سر باب الجَواد و روبرو باب المُراد

هر طرف رو میکنم غرق عطایت میشوم

پَرشکسته میکِشم خود را به سمت و سوی تو

مُعتکف در گوشه ی ایوان طلایت میشوم

با دعایت رزق ما قطعا شهادت می شود

عاقبت یک روز مشمول دعایت میشوم