اوشونیون

شب بو بعد ازنیمه شب...اصغرشاگرداتوبوس...روخان کناره شوندوبو بخانه...انه جانه جوم دکفتبو...هی تند تند قدم اوسادی...شایدمسیرترسناک روخان کول تمامه به واون بخانه فارسه....پرد چوبی فارسه که رد به....دینه کنار اب او تاریکی میان....که مهتاب کمی فتابستبو....وشاسی دن....ایته زنای لخت مادر زاد خو سروجانه شوستاندره.....وتاس امره خوره اب فوکونه....انه بنظر ایه که شهربانو خانم زن همسایه.....که نصف شبانه خو سروجانه شوستاندره....با تعجب دخانه.....شهربانو خانم....شهربانو خانم.....که ایه چی کونی که......شمی چشم روز بد نیدینه...زنای....ایته خنده وحشتناکی کونه ....وخو گیسانه....بنا گودن فاکشن.....خو سینه هانه که اویزان بو.....ایته تاوده....اشانه طرف....وایته  هم...اوشانه....طرف.....واونه چشمانم پیجا...مانستن....برق وحشتناکی....که با دیدن ا صحنه اصغر شاگرد...نزدیک بوخو تومانه خرابه کونه....وپا نهه به فرار......وتا سالها که از کنار شهربانو خانم بدبخت که رد بوسی....یاد او شب دکفتی وزهره ترک گودی.....بدون اینکه روح او زن بیچاره از ماجرا باخبر ببه.....وتازه امی اصغر اقا بفهمسته که اوشانانه اوشب بیده بو.......واین قصه بیشتر شبهای من برای بچه هام بود ....که با انکه میترسیدن...ولی درخواست میکردن براشون تعریف کنم.....وبا ترس ولرز ووحشت....هرشب سوال تازه ای از این ماجرا ....برام طرح میکردن.....ومن هم یه جوابی میدادم.....واین قصه سالها ادامه داشت....

ارسالی جمیله موسوی از خمام