ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
گر سوخته است بال و پرت فابک
للحسین
گرمانده
داغ بر جگرت، فابک للحسین
وقتی
در آستانه پائیز برگ ریز
گل
ریخته است دور و برت ، فابک للحسین
با
یاد یک چمن گل پرپر به کربلا
افتد
به باغ گر گزرت ، فابک للحسین
با
یاد تشنه کامی گل های وحی
افتد
به آب گر نظرت، فابک للحسین
آتش
گرفت خیمه پروانه های عشق
با
خاطرات شعله ورت ، فابک للحسین
وقتی
به یاد شام غریبان نشسته ای
بر
زانوی غم است سرت ، فابک للحسین
تا
عاقبت به خیر شوی ای شکسته دل
هر
شب بگو به چشم ترت ، فابک للحسین
این
درس را امام به ابن شبیب داد
محبوب
بود ، راه نشان حبیب داد