گربه لجوج

گربه لجوج

یک زنی گفتا به  همسر   یار من

بشنو   از   من  نازنین  گفتار من

گربه ای باشد به خانه بس لجوج

چاره ای   اینک  نما  گردد  خروج

هر دو باهم در پی اش  بشتافتند

عاقبت  او   را   به   دام انداختند

زن    بگفتا   کیسه ای   آماده  کن

مشکل‌    ما   را    بیا  و  ساده کن

گربه   را   جایی   ببر    آزاد   کن

ما و اهل    خانه    را   دلشاد کن

مرد  آمد  پس  برون  از شهر دور

کوره راهِ پر خم  و بس  بی عبور

گربه   در   بالای   سر  چرخاند او

گیج و  منگ او  را رها  بگذارد او

خواست   برگردد   ولی آواره شد

راه    برگشتن     برای    او    نَبـُد

هر  کجا میرفت راهش بسته بود

او  ز  پا افتاده و  بس خسته بود

زن تماسی  پس گرفت از راه دور

پس کجا  تومانده ای  ای باشعور

گربه   اینک   آمده   کاشانه  است

او به ما می خندد و درخانه است

مرد   گفتا   همسرم    چاره    بگو

من کنون گم گشته ام  راهی بجو

رو   بپرس   از  گربه  تا کاری کند

گو    بیاید    تا    مرا    یاری  کند

(بیقرارا)    طنز    تو    عالی   بود

جای   یک   پند   دیگر   خالی بود

بیقرار اصفهانی  ( پرویز بیابانی)