روحانی: چه می‌توانستیم بکنیم؟ تقصیر من نبود

روحانی: چه می‌توانستیم بکنیم؟

تقصیر من نبود

اگر طعم دهانت تلخ گشته

شکر دادم خودت خوردی، به من چه؟

نشد با آب و صابون پاک رویم

نگاهم کردی افسردی، به من چه؟

رسیدی تا هزار و چارصد پس

همین اندازه هم بردی، به من چه؟

گناهم چیست وقتی مملکت را

به دست اهل نسپردی، به من چه؟

وکیلم کرده‌ای دربست، حالا

دعاگویان سرگُردی؟ به من چه؟

شکستی زیر آوار تورم؟

نگفتی که چنین تردی، به من چه؟

کمی بی برق یا بی‌آب ماندی

تو گل بودی که پژمردی؟ به من چه؟

دوتا هم نسخه دادم اشتباهی

نمی‌خوردی نمی‌مردی! به من چه؟

بجای آفرین بر خنده‌هایم

از این آرامش آزردی، به من چه؟

مرام بازی است و سر شکستن

هلت دادم زمین خوردی، به من چه؟

همه ایران حلالم کرد جز تو

عرب هستی، لری، کردی،...؟ به من چه!

سوده سلامت

وطنز | بهترین شعرهای طنز