تیشه به ریشه

تیشه به ریشه

گرچه من ریشه و کووید شبیه تیشه‌ست

از قرنطینه مخم هنگ دلم هم ریش است

ای پرستار مرا درک کن و زخم‌زبان

به من خسته نزن، در دل من تشویش است

بیشتر می‌شود آمار دوباره؟ به درک

من گزیده شده‌ام پس چه غمی از نیش است

صاحبان قدَر صنعت موسیقی و فان

همه جمع‌اند و خوشی تا لب و بیش از بیش است

نه! دوباره نزنی زخم‌زبان بر این حرف

که چنین زخم‌زبان دور ز نواندیش است

تو خودت هم شده‌ای بیشتر از من غمگین

پس بیا؛ چون کرونا با پدر من خویش است

مقصدم ساحل دریاست عزیزم چاره

جهت رفع چنین غصه و ماتم کیش است

احد ارسالی

#وطن_امروز