| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 |
چه بلائی‌ست؛ به جان ِ مردم ِ این سرزمین اُفتاد؟
این؛ ویروس ِ چینی ِ شوم - "ڪرونا" ی ِ بی‌بنیاد !
مثل ِ کوه - تـا نفس داریم؛ استـوار خواهیم ماند
ما به این سادگی‌ها هم؛ جان به تو نخواهیم داد !
کور خواندی؛ هرچه در طالع و بخت ِ ما خواندی
هـر بلائی رسید بـَر مردم - چهل‌سال ولی ایستاد
زر و سرمایه‌ی ِ ایران؛ به تزویر و زور، غارت شُد
صبـر کـرده‌ایم؛ با تمامی ِ ظلم و جـور و استبداد
هرچه بر ما فرود آمد؛ تاب آورده‌ایم - عادت شُد
چهلـمین سال هـم گـُذشت؛ نـه آبـادیم و نـه آزاد !
پهن‌کردی برایِ ملّت ِما؛ تور ِخود را چرا ویروس؟
مـا کـه صیدت نخـواهیم شُد؛ ای بی‌‌شرف صیّاد
کوه برایت نمی‌کـَنیم، بر سرت می‌کُنیم همه آوار
تو که هنده جگرخواری ! نه‌که شیرین‌و ما فرهاد
در رهِ شکستنت ویروس؛ دل به‌راه ِ خطر زده‌ایم
خالقا؛ چقدر غُصّه !!؟ مـردم مـا نما کمی دل‌شـاد
در چلّه‌ی ِ طی‌شُده؛ بارها مُرده‌ایم و زنده شُدیم !
ما که‌از مرگ نمی‌ترسیم، هرچه پیش آمد باداباد
ما سرت را به اتّفاق هم؛ به زمین خواهیم کوفت
گفته‌ایم و باز می‌گوئیم؛ جان به‌تو نخواهیم داد !
حسن_جهانچی
۱۶ اسفند - ۹۸
کرونا_را_شکست_میدهیم
HasanJahanchi