سلطان دین یاضامن غریبان رضاجان

سلطان دین یاضامن غریبان رضاجان

ای جان مایکسرترابقربان رضاجان

ازانس وجن تواشرفی تواعظم امامی

بهرسجودت پشت آسمان خم مدامی

ای ازوجودت خلقت دوعالم تمامی

محبوب حی داوری بقرآن امامی

دروقت مردن کس تراببالین نبوده

درغسل توحاضربرای تکفین نبوده

غیرازجوادبادیده خونین نبوده

اندرعزایت ازجگرخروشان رضاجان

ازغربت توچون بخاطرآرم بدوران

ازمحنت توتیره روزگارم پریشان

خوناب دل ازدیده گان ببارم چوباران

ازپرده دل برکشم صدافغان رضاجان

خاکم به سر گردیدی ازوطن دوربه غربت

ازاقربای خودتوگشتی مهجوربه غربت

خونین جگرگشتی ززهرانگوربه غربت

درکشورغم پرورخراسان رضاجان

درگوشه غربت سرت به دیوارنهادی

گاهی به روی خاک و بادل زارنهادی

کس تسلیت بتو به چشم خونبارندادی

نکرده کس دلجویت به دوران رضاجان

معصومه اندرقم به چشم خونباردهدجان

تومنتظربهرش به کشورطوس دهی جان

توباغمش اوباغم توخوش یاردهدجان

تاباتوملحق شدبه باغ رضوان رضاجان

 سلطان دین یاضامن غریبان رضاجان

ای جان مایکسرترابقربان رضاجان