بیچاره‌ایم دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

بیچاره‌ایم دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

صد   پاره‌ایم  !!  دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

وقتی که دنیا -  برای ِ  از  من و  ما  بهتران بوده !!

دیگر چه‌کاره‌ایم؟ دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

با این‌همه درد و بلا و رنج و ماتم -  مثل ِ  تکّه‌ای:

سنگ ِ خاره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

خمس و  زکات و مالیات؛ بر ما  که واجب نیست !

عین ِ کفّاره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

این  گوی و  میدان -  بی‌حریف؛  ژن‌های ِ خوبند !!

ما در کناره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

بالانشینان با ما سر ِ سازش ندارند، این‌که گوئی:

ماها سواره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

امروزی‌اند خود ! در مغزشان امّا - ما  عدّه‌ای ِ از:

قوم ِ  هزاره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

در بند ِ زوریم‌ و زر و تزویر - زیرا که‌ خود حبس ِ :

نفس ِ امّاره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

خوردند و  دزدیند - بُردند و  کُشتند ...  هم‌چنان:

ما در نظّاره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

کور و لال و کر -  فرمانبَر و  پَر پَر -  نسلی  پُر از:

وهم‌و اِنگاره‌ایم، دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

در خیر و  شرّ ِ خویشتن  ماندیم، در بند ِ فال و -

یک‌استخاره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

بیگانه با انسانیت، یا مرغ‌و مور یم - یا مثلِ یک:

عقربِ‌جرّاره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

گاهی پُراز شراره‌ایم، فوّاره‌ایم - لالیم‌و گاهی‌هم:

اوج ِ  نقّاره‌ایم !  دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

دست‌ها مان  بسته‌است - امّا،  قبول کُنید دشتی:

پُر از پتیاره‌ایم - دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

اندیشه‌ها مان - بسته  بود؟  نگو؛ که  بی تیغ‌ایم -

بی قدّاره‌ایم !!  دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است؟

چاره - تیغ و خونریزی  که نیست،  ما از قبیله‌ای:

بی ‌استعاره‌ایم - دست‌و ‌زبان‌و پایمان بسته‌است

تا خود  به نادانی زنیم -  درگیر ِ  بیداد و جور و -

جفا همواره‌ایم - دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

تا بی‌دلیل؛ تابع ِ ظلم و ستم گردیم - ما  هم‌چُنان

ذلّه و  آواره‌ایم ! دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است

درک می‌کنند  آیا؛  مانند ِ  آن‌ها  هم  -  ما ساکن ِ -

همین سیّاره‌ایم؟ دست‌و زبان‌و پایمان بسته‌است !!

حسن_جهانچی

۲۰ فروردین‌ماه - ۹۸

HasanJahanchi