ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
بُغض داریم - بغض ِ سنگینی، به قدر ِ کوه
میکُشد؛ ما را سرانجام - بُغض ِ پُر اندوه
درد داریم، دردی؛ وسعت ِ ایران ِ خوب ِ ما
آمدیم؛ از دستِتزویر و زر و زور، بهستوه
زخم داریم؛ زخم ِ پُرعُمقی، بهجانِ خویش
زخم ِکینهتوزیِ اهلِ ریا، با یکدلِ مجروح
از مباحات و حرام و از حلال، گفتند - امّا:
خویش را، آلودهاند؛ بیغم - به هر مکروه !
دوستدارم؛ مثلِ بارانِ خزان، کمکم ببارم
بعد با فریاد؛ تمام ِ دردهایمرا، کُنم مفتوح
درد داریم - درد و زخمی؛ قدر ِ بیمهری
پس، کجا رفته؛ جلالو آن بزرگیو شکوه؟
پایِ مردم؛ مانده میر ِ ما، جرم ِ او چه بود؟
پیر شُد؛ در حصرتان، همصورت و همروح !
میر ِ سبز ِ ما؛ نکردهاست خم، سر ِ خود را
خم نخواهد کرد هرگز خود - بُوَد نستوه
بُغض داریم - بُغض ِ آمیخته بهدرد و زخم
زیر و رو دنیا شَوَد - گر؛ این کُنیم مشروح !
درد داریم - میکُشد؛ این دردها .... ما را
میکُشد ما را همین؛ بُغضی - که شُد انبوه !
زخم داریم و برایِ ما؛ نماندهاست جُز دعا
درد داریم - آرزوها مان؛ شدهاست مذبوح
میر ِ دلها پیر شُد، امّا؛ هنوز - شیر است
سلامتدارش اییزدان، عطا بنما عُمر ِنوح
حسن_جهانچی
۱۲ اسفند ماه - ۱۳۹۷ نود و هفت