به نام خالق و معمار هستی

به نام خالق و معمار هستی

که در دستش بود، آچار هستی

خدای خالق لبخند مادر

که کرده قلب من را زار و پنچر

بسی بالاست مادرجان، مقامش

کند اعجاز، جادوی کلامش

ولی کُپ کردم از این فکر خلاق

تو هم بشنو، کند مغز سرت داغ

چه زیبا، با سیاست واژه‌ها را

بچیند، خر نماید بچه‌ها را:

((غروب پنجم اسفند یکهو

تِی و جارو به‌دست و بدّو بدّو،

به‌ دستش یک مداد و گفت با شک:

"مهندس‌جان! گلم! روزت مبارک"

رفیق بی‌کلک، فکر کلک شد

گشود اخم از جبین و بانمک شد

شده وقت تکاندن، خانه‌ها را

به‌کار آرد همه دردانه‌ها را

برای این هدف، با شور و با حس

صدا زد: "گل‌پسر! پاشو مهندس!"

"مهندس! چارپایه را نگه دار

در و دیوار را بسّاب، بسیار

بکش پارو به این قالی، مهندس!

بجنبان دست و کم کن ناز و فس‌فس

مهندس چون که افتاد از کت و کول

خودش دریافت، او را "mum" زد، گول))

بدین ترفند، مادرهای ساده(!)

کنند از واژه‌ها سواستفاده!

روزمهندس

روزمادر

خانه_تکانی

فهیمه انوری

وطنزپایگاه شعر و ترانه طنز

vatanz