ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
بیخودی؛ تقویم ِ شمسی را، نمودند شلوغ
با زر و ظلم و ریا - تزویر و زور و با دروغ
غیر ِ خود - با ایلشان؛ بیبصیرت بودهاند
حقّ ما بُردند، خود؛ غرقند در حقّو حقوق
این وطن؛ تابان ِ تابان بود - بر روی ِ زمین
با کجاندیشیشان؛ کردند وطنرا بیفروغ
نسل ِ پُر دردیم ما - نسلی ز ِ جنگ و خون
گوئیدر چهلسالگی؛ تازهرسیدیم به بلوغ !
نسل ِ ممنوعیت و سانسور - نسل ِ حاشیه !
نسل ِ هیس و لال باش، جایِ دیالوگ؛ بوق !
ما طلبکاریم از آن؛ آدم نماها - جز فریب
از سیاست مانده کافی؛ از برایِشان آروغ !
کُشتهاند؛ هر "عاشقانه"، در درونِ قلب ِ ما
نسل ِ ما بیمیل شُد؛ بهعشقو هم معشوق
بس فراوان دیدهایم؛ درد و غم و هجران
با سر ِ سبز و زبانِ سُرخ؛ گشتهایم بیذوق !
بس ... به هر ترفند؛ سجلها - مُهر خورد
ما شُدیم؛ بیزار از - هر جعبه و صندوق !
گاو صندوق - یا که صندوق ِ صدقات - یا:
هرچه شُد "صندوق" - گشتهست بیوثوق !
بد - خیانت کردهاند؛ با "زُهد" و با "تزویر"
گوئیا؛ "کشک"یم یا - چیزی مثال ِ "دوغ" !
دستبردارید؛ زِ رویِ نسلِ بدبختی چو ما
تا به کی این ظلمها؛ بَرما شَوَد چون یوغ !؟
بیمروّتها؛ خداوند آفریده، تکتک ِ ما را
ما نفسداریم و هستیم؛ جزء این مخلوق
حسن_جهانچی
۱۳ دیماه - ۱۳۹۷ نود و هفت